Na pierwszą konsultację w sprawie psychoterapii nastolatka zapraszamy rodziców/rodzica lub opiekuna – bez udziału dziecka. Konsultacja rodzicielska ma na celu zebranie wywiadu dotyczącego funkcjonowania nastolatka i omówienie trudności, z jakimi mierzy się młody człowiek. Zebranie wywiadu pozwala prawidłowo rozpocząć proces diagnostyczny w kierunku wprowadzenia adekwatnych form psychoterapii.

Kolejne spotkania terapeutyczne to już bezpośredni kontakt z nastolatkiem, który pozwala psychoterapeucie na ocenę stanu zdrowia dziecka i określenie podłoża jego problemów emocjonalnych. Po cyklu spotkań diagnostycznych odbywa się spotkanie z rodzicami/rodzicem albo opiekunem i nastolatkiem, na którym omawiane są proponowane formy pomocy psychologicznej oraz ustalane dalsze kierunki i cele terapii.

Nastolatek w trakcie regularnych spotkań indywidualnych, wspólnie z psychoterapeutą, pracuje nad zrozumieniem własnych uczuć i potrzeb. Również nad tym, jak radzić sobie z wieloma przeżyciami, których doświadcza i które spotyka na swojej drodze. Podstawą tej pracy jest zbudowanie bezpiecznej przestrzeni, dzięki której nastolatek może w przyjaznej i komfortowej atmosferze dokonywać zmian i korekt swoich postaw, a także poszerzać swoje zdolności do refleksji i samodzielnego myślenia.

Psychoterapia młodzieży ma formę spotkań indywidualnych. Psychoterapia indywidualna odbywa się minimum raz w tygodniu, a sesja trwa 50 minut. W trakcie trwania terapii nastolatka psychoterapeuta może być w kontakcie z rodzicami/rodzicem albo opiekunem. Z poszanowaniem granic terapeutycznych (relacji między nastolatkiem a psychoterapeutą) przekazuje wówczas informacje, które mogą wspomagać proces terapeutyczny.